Hoe help je iemand met dementie zo lang mogelijk thuis te wonen? Met die vraag gingen eerstejaars verpleegkundestudenten Sanne Mollmann en Charon Troost aan de slag op het ROC Nijmegen. De opdracht: kies een cliënt, onderzoek vijf zorgtechnologieën en werk je ideeën uit in een maquette.
“We mochten zelf bedenken voor wie we aan de slag gingen”, vertelt Sanne. “We hadden negen weken de tijd voor een moodboard, daarna een maquette en een begeleidende video.” De studenten kozen voor een oudere dame met dementie, een cliënt van Sanne’s stageplek in de wijkverpleging. Ze woont alleen, haar kinderen wonen ver weg, en ze vergeet regelmatig dingen. “Ze heeft al een de slimme medicijndispenser Medido en een digitale deuropener Telelock”, vertelt Sanne, “maar we wilden verder kijken. Wat heeft ze nog meer nodig om veilig en zelfstandig thuis te blijven wonen?”
De maquette kreeg vijf technologieën:
- De Medido
- De Telelock
- De zorgrobot Tessa
- Een slimme inco (sensoren voor incontinentiemateriaal)
- Een zelfbedacht systeem dat gezichten projecteert van bezoekers bij de voordeur
“Dat laatste idee kwam van Charon”, zegt Sanne. “We bedachten een systeem dat een bekende voor de deur herkent en projecteert op een fotolijst. Als extraatje zegt zorgrobot Tessa dan bijvoorbeeld: ‘Je dochter staat voor de deur.’ Zo weet je of het veilig is om de deur open te doen.”
Een indrukwekkend idee
Charon stuurde het project naar haar stagebegeleiders. “Ik liep stage in een verzorgingstehuis, niet in de thuiszorg. En toch vonden ze onze ideeën daar ook heel interessant!”
Vooral het zelfbedachte idee viel in de smaak. Docent Els Oomen was zelfs zo enthousiast dat ze het project onder de aandacht wil brengen bij de HAN. Sanne: “Ze wil kijken of we het samen kunnen door ontwikkelen. We maakten de maquette op basis van onze eigen ervaringen en ideeën. Maar wie weet kan het in de praktijk ook echt iets worden.”
Creatief met wol en bekertjes
Het project was niet altijd even gemakkelijk, geven ze toe. Sanne: “Het was een heel vrije opdracht. Dat was lastig, maar het maakte ons ook creatief. We hadden niet echt door hoe tof het werd, tot we het ineens af hadden.” Charon lacht: “We hebben zorgrobot Tessa nagemaakt met een bekertje en twee bolletjes wol. Maar het werkte!
De studenten zijn verrast door hoeveel ze geleerd hebben. “Ik wist wel dat er steeds meer technologie in de zorg is”, zegt Sanne, “maar nu zie ik pas echt wat er allemaal kan. Heel bijzonder.” Charon vult aan: “Het is fijn dat het er is, zolang het maar bij de cliënt past. Niet iedereen heeft hetzelfde nodig, en kijken wat er voor wie werkt, blijft mensenwerk.”
Technologie maakt de zorg beter
Docent Els Oomen: “Met dit project willen we dat studenten actief nadenken over zorgtechnologie, vanuit het perspectief van de zorgvrager. En omdat ze in 3D aan de slag gaan, zetten we ook echt hun creatieve brein aan. Deze opdracht past heel goed binnen het V-model en de basiscompetenties die zorgprofessionals moeten hebben. Ze vinden technologie, ze krijgen vaardigheden over waar ze de gevonden technologie kunnen toepassen en vertellen de zorgvrager, mantelzorgers én collega’s over hun inzichten, zodat ze samen de technologie ook echt kunnen inzetten.”
De conclusie is voor de studenten duidelijk: technologie maakt de zorg beter. “Je kunt niet 24/7 bij mensen thuis zijn”, zegt Sanne. “Maar met de juiste hulpmiddelen komt zelfstandigheid een stuk dichterbij.”
